پست سر
ی وقــــــتای دلــــت مــــیخواد یــکی از پشتـــــ سر
چشمـــــاتو بــــگیره و ازتــــ بـــــپرسه :" اگــــه گفتی
من کیــــم ؟؟؟تو هم دستـــــاشو بگـــیری و بـــگی :
هر کــــی هستی بـــمون خـــــیلی تـــــــــــنهام !!!
ی وقــــــتای دلــــت مــــیخواد یــکی از پشتـــــ سر
چشمـــــاتو بــــگیره و ازتــــ بـــــپرسه :" اگــــه گفتی
من کیــــم ؟؟؟تو هم دستـــــاشو بگـــیری و بـــگی :
هر کــــی هستی بـــمون خـــــیلی تـــــــــــنهام !!!
میخندم همانند یک دلقک برای غم هایم......
چه فرقي مي كند.. در سيرك يا در خانه؟!! خنده ات كه تلخ باشد، دلت كــه خون باشد، تو هم دلقكي..!!
ارسالی ازطرف هلیا
يادته زير گنبد كبود تو بودي و كلي آدماي حسود؟
تقصير همون حسوداست كه حالا
هستي ما شده يكي بود يكي نبود...
تنهایی را بلند ترین شاخه درخت میفهمد،
انگار هر چه بزرگتر میشویم تنهاتر میشویم
براستی خدا از بزرگی تنهاست ،یا از تنهایی بزرگ؟!!!
هر که گفته فراموش میشود دروغ گفته است . . .
بهانه آورده است تا شاید خودش را دلداری دهد. . .
فراموش نمیشود . . . تا ابد می ماند قصه ی دلدادگی و عاشقی . . .
حتی اگه متنفر باشی . . . دور شوی . . .سایه اش را با تیر بزنی . . .
باز هم هست . . .
باز هم یک چیزی . . . یک جایی . . .تو را می برد به خاطرات خوب
ارسالی از طرف reyhane
محبت نه حسابه که فراموش بشه
ونه
چراغه که خاموش بشه.
بیادتم با محبت
ارسالی ازطرفreyhane
همین که می نویسمو...به واژه می کشم تورو
دوباره بارغم میشینه روی شونه های من
همین که میشکفی مث...یه گل میون دفترم
دوباره گرمی لبات،دوباره گونه های من
همین که میری ازدلم...قرارآخرم میشی
دوباره زخم می خورم...دوباره باورم میشه
همیشه کم میارمت همشه کم میارمت...نمیشه که نبارمت
گریه فقط کارمنه،تواشکاتوحروم نکن
به واژه ای نمی رسی اینجوری پرس وجوم نکن
فاصله ها مال منن،توفاصله نگیرازم
بمون که باورت بشه،گریه نمیشه سیرازم
همیشه کم میارمت،همیشه کم میارمت،نمیشه که نبارمت
یادت می آید نگاه آخر مرا
که چگونه به آن لبـــــ ـــــخند میزدی
قلبم میـــــ ـــــلرزد وقتی به نگاه تو فکر میکنم
آه تو کــــــ ــــــجایی نگاهــــ ـــــت قلبم را میلرزاند
چـــــــ ــــگونه توانستی مرا تنها بگذاری
توکه چــــــــــ ــــــشمانی پر از عشق و محبت داشتی
تو که قلبـــــ ـــــی رئوف برای خوبی داشتی
چگونه توانستی دل شکســـــ ـــــــته ام را تنها بگذاری
زیاده خواه نیستم...
جاده ی شمال...یک کلبه ی جنگلی...یک میز کوچک چوبی با دوتا صندلی...
کمی هیزم،کمی آتش،مه جنگلی...
کمی تاریکی محض،کمی مستی،کمی مهتاب
و بوی یار و بوی یار و بوی یار...!
توباشی...من باشم...و...هیچ!
دنیاهم ارزانی خودشان!ش